نهال آلو لومبارد
نهال آلو لومبارد،محصول بومی اروپا است. عمر اقتصادی این درخت، ۲۵ سال و میوه آن اوایل خرداد ماه میرسد. نهالها به فاصله۳*۴ از یکدیگر کاشته میشوند، در برابر خشکی نیمه متحمل و سرما ۲۰ الی ۲۵ درجه سانتیگراد زیر صفر را تحمل میکند. نیاز آبی این نوع، ۱۰ لیتر آب در هفته میباشد. آلوچه وحشی(بذری) پایه این درخت است. این درخت از سال سوم به باردهی میرسد و میوه آن بیضی شکل و به رنگ قرمز ارغوانی است. این آلو معمولا به صورت تازه مصرف میشود و به مدت ۱ ماه میتوان آن را در انبار نگهداری کرد.
پوسیدگی قهوه ای در ارقام آلوهای(نهال آلو لومبارد و …) امریکایی و اروپایی در مرحله گلدهی و رسیدن میوه و برای ارقام آسیایی در حین رسیدن میوه مشکل جدی ایجاد می کند. نیاز سرمایی جوانه های آلو و گوجه در حدود ۱۶۰۰-۱۰۰۰ ساعت بوده اما آلوهای شرقی نیز سرمایی کمتر نسبت به گونه های دیگر دارند و تحت تاثیر سرماهای دیررس بهاره نیز قرار می گیرند.
فاصله کشت ارقام مختلف گوجه و آلو بر روی پایه های بذری در حدود ۶-۵ متر می باشد. گوجه، خاک های لومی شنی را دوست دارد و بیشتر از بقیه میوه های هسته دار، خاک های سنگین و مرطوب را تحمل می کند. از پایه های مختلف برای تکثیر آلو استفاده می شود. در خاک های سنگین و مرطوب از پایه های بذری استفاده به عمل می آید. پایه های آلوی میروبالان نیز در در خاک های مرطوب مقاوم می باشند. در خاک های آهکی از پایه های GF۵۵۷ (بادام×شلیل) و GF۶۷۷ (بادام×هلو) استفاده می شود. در خاک های زهکشی شده از پایه های بذری هلو بویژه از نماگارد (Namaguarf) استفاده می شود. در خاک های خشک می توان از پایه بادام استفاده کرد اما احتمال ناسازگاری با گوجه را دارد. پایه زردآلو در خاک های آهکی و خشک که آلوده به نماتد هستند، قابل استفاده می باشد. اما در اکثر موارد پایه های زردآلو با گوجه ناسازگاری پیوندی نشان می دهند. شکل مناسب برای هدایت و پرورش گوجه و آلو جامی بوده و تا سن ۱۲ سالگی نیاز به هرس ندارند. اما بعد از آن به دلیل تولید شاخه و برگ بیشتر که موجب تراکم در تاج می شوند، عمل هرس ضروری می باشد.
